bird's-eye photography of city near trees
31 stycznia 2024

Inżynieria wymagań - część 3.

Wytwarzanie oprogramowania to nie tylko kwestia funkcji i zadań, ale także aspekty, które wpływają na jakość, wydajność i doświadczenie użytkownika. Wymagania pozafunkcjonalne/niefunkcjonalne (Non-Functional Requirements), zdefiniowane przez normę ISO 25010, stanowią zbiór kluczowych kategorii, które pomagają w ocenie i zapewnieniu jakości produktu. Poniżej podział hierarchiczny:

1. Jakość Produktu:

  • Funkcjonalne Dopasowanie: Obejmuje kompletność, poprawność i odpowiedniość funkcji systemu, mierząc, czy zbiór funkcji spełnia określone zadania i cele.

  • Wydajność: Skupia się na czasie odpowiedzi, przetwarzania i zużyciu zasobów, zapewniając, że produkt działa efektywnie i wydajnie.

  • Kompatybilność: Ocena zdolności produktu do współpracy z innymi elementami środowiska, gwarantując bezproblemową integrację.

  • Użyteczność: Mierzy rozpoznawalność, łatwość nauki, operowania, ochronę użytkownika przed błędami, estetykę interfejsu oraz dostępność personalną.

  • Niezawodność: Obejmuje dojrzałość, dostępność techniczną, odporność na wady i odtwarzalność.

  • Bezpieczeństwo: Zagwarantowanie poufności, integralności, niezaprzeczalności, identyfikowalności i autentyczności danych.

2. Łatwość Utrzymania:

  • Modułowość: Mierzy, jak łatwo można wprowadzać zmiany w jednym komponencie bez wpływu na inne.

  • Łatwość Analizy, Modyfikowania i Testowania: Zapewnia efektywne procesy analizy, modyfikacji i testowania, ułatwiając utrzymanie systemu.

3. Przenośność:

  • Łatwość Adaptacji, Instalacji i Zamiany: Skupia się na tym, jak łatwo produkt może dostosować się do zmieniających się warunków, być instalowany oraz być zastępowany w różnych środowiskach.

4. Jakość Użycia:

  • Efektywność, Sprawność i Satysfakcja: Ocena dokładności, ilości zasobów potrzebnych do osiągnięcia celów oraz ogólnego zadowolenia użytkowników.

  • Wolność od Ryzyka: Zabezpieczenie przed ryzykiem ekonomicznym, życiowym, zdrowotnym lub środowiskowym.

5. Pokrycie Kontekstu i Elastyczność:

  • Kompletność Kontekstowa i Elastyczność: Zapewniają efektywne i wydajne użytkowanie produktu w różnych kontekstach, uwzględniając kompletność i elastyczność.

 

Podsumowując, wymagania niefunkcjonalne są kluczowym elementem w zapewnianiu kompleksowej jakości oprogramowania, uwzględniając różnorodne aspekty, które decydują o jego skuteczności, efektywności i satysfakcji użytkownika. Ścisłe przestrzeganie normy ISO 25010 stanowi solidną podstawę dla projektów programistycznych dążących do osiągnięcia doskonałości na wielu płaszczyznach.

Autor: Monika Kidyba

Strona zrobiona w WebWave.